Nagrody Nobla w dziedzinie chemii: 

• 2021 – Benjamin List i David MacMillan za rozwój asymetrycznej organokatalizy.

• 2020 – Emmanuelle Charpentier i Jennifer A. Doudna za opracowanie metody edycji genomu.

• 2019 – John B. Goodenough, M. Stanley Whittingham oraz Akira Yoshino za wynalezienie i udoskonalenie baterii litowo-jonowych. 

• 2018 – Frances H. Arnold za "kierunkowaną ewolucję enzymów" oraz George P. Smith i Sir Gregory P. Winter  za opisanie i wdrożenie metody laboratoryjnej "phage display", służącej do oceny oddziaływania układów proteina-proteina, proteina-peptyd, proteina-DNA za pomocą bakteriofagów. 

• 2017 – Jacques Dubochet, Joachim Frank i Richard Henderson
• opracowanie techniki mikroskopii elektronowej próbek zamrożonych (cryo-electron microscopy – cryo-EM) 

• 2016 – Jean-Pierre Sauvage, Sir J. Fraser Stoddart i Bernard L. Feringa
• za projektowanie i opracowanie syntez maszyn molekularnych 

• 2015 – Tomas Lindahl, Paul Modrich i Aziz Sancar
• za mechanistyczne badania naprawy struktur DNA 

• 2014 – Eric Betzig, Stefan W. Hell i William E. Moerner
• za wynalezienie mikroskopów fluorescencyjnych 

• 2013 – Martin Karplus, Michael Levitt i Arieh Warshel
• za opracowanie metod obliczeniowych do analizy budowy i procesów przemian dla złożonych struktur chemicznych

• 2012 – Robert J. Lefkowitz i Brian K. Kobilka
• za badania nad receptorami znajdującymi się na powierzchni komórek, a związanymi z białkiem G

• 2011 – Dan Shechtman
• za odkrycie kwazikryształów
• 2010 – Richard Heck, Ei'ichi Negishi, Akira Suzuki
• za katalizowane palladem reakcje sprzęgania krzyżowego w syntezie organicznej
• 2009 – Venkatraman Ramakrishnan, Thomas Steitz, Ada Yonath
• za badania nad strukturą i funkcją rybosomu
• 2008 – Osamu Shimomura, Martin Chalfie, Roger Y. Tsien
• za odkrycie i rozwój białek zielonej fluorescencji
• 2007 – Gerhard Ertl
• za badania procesów chemicznych zachodzących na powierzchni ciał stałych.
• 2006 – Roger Kornberg
• za badania molekularnego mechanizmu transkrypcji w komórkach eukariotycznych
• 2005 – Yves Chauvin, Robert Grubbs, Richard Schrock
• za badania mechanizmu reakcji metatezy olefin
• 2004 – Aaron Ciechanover, Avram Hershko, Irwin Rose
• za odkrycie roli ubikwityn w degradacji białek w organizmie
• 2003 – Peter Agre, Roderick MacKinnon
• za badania kanałów w błonach komórkowych
• 2002 – Kurt Wüthrich, John Fenn, Kōichi Tanaka
• za badania białek
• 2001 – William Knowles, Ryōji Noyori, Barry Sharpless
• za prace nad katalizą asymetryczną
• 2000 – Alan Heeger, Alan MacDiarmid, Hideki Shirakawa
• za odkrycie i badania nad polimerami przewodzącymi prąd elektryczny
• 1999 – Ahmed Zewail
• za badania nad przejściowymi stanami reakcji chemicznych przy użyciu spektroskopii femtosekundowej
• 1998 – Walter Kohn, John Pople
• za rozwój teorii funkcjonału gęstości (Walter Kohn) i metod obliczeniowych w chemii kwantowej (John Pople)
• 1997 – Paul Boyer, John Walker, Jens Skou
• Boyer i Walker – za wyjaśnienie mechanizmu enzymatycznego syntezy kwasu adenozynotrifosforowego (ATP)
• Skou – za odkrycie pierwszego enzymu przenoszącego jony
• 1996 – Robert Curl, Sir Harold Kroto, Richard Smalley
• za odkrycie fulerenów nowej odmiany węgla (obok grafitu i diamentu) w 1985
• 1995 – Paul Crutzen, Mario Molina, F. Sherwood Rowland
• za badania reakcji zachodzących w atmosferze (m.in. procesy destrukcji warstwy ozonowej)
• 1994 – George Olah
• za pionierskie badania karbokationów oraz ich roli w reakcjach chemicznych węglowodorów
• 1993 – Kary Mullis, Michael Smith
• za metody ukierunkowanej mutagenezy i reakcji łańcuchowej polimerazy (PCR)
• 1992 – Rudolph Marcus
• za wkład do teorii reakcji przeniesienia elektronu w układach chemicznych
• 1991 – Richard R. Ernst
• za wkład w rozwój metodologii wysokorozdzielczej spektroskopii NMR
• 1990 – Elias James Corey
• za rozwinięcie teorii metodologii syntezy organicznej
• 1989 – Sidney Altman, Thomas R. Cech
• za odkrycie katalitycznych właściwości RNA
• 1988 – Johann Deisenhofer, Robert Huber, Hartmut Michel
• za określenie struktury centrum reakcji fotosyntetycznej bakterii
• 1987 – Donald J. Cram, Jean-Marie Lehn, Charles J. Pedersen
• za rozwinięcie i zastosowanie cząsteczek o szczególnie selektywnych oddziaływaniach zależnych od struktury
• 1986 – Dudley R. Herschbach, Yuan T. Lee, John C. Polanyi
• za pionierską pracę w zastosowaniu chemiluminescencji podczerwonej do badań dynamiki reakcji chemicznych
• za wkład związany z dynamiką elementarnych procesów chemicznych
• 1985 – Herbert A. Hauptman, Jerome Karle
• za niezwykłe osiągnięcia w rozwoju bezpośrednich metod określania struktury krystalicznej
• 1984 – Robert Bruce Merrifield
• za rozwinięcie metodologii związanej z syntezą chemiczną na podłożu stałym
• 1983 – Henry Taube
• za prace nad mechanizmem reakcji związanych z przeniesieniem elektronu, szczególnie w kompleksach metali
• 1982 – Aaron Klug
• za rozwinięcie krystalograficznej mikroskopii elektronowej oraz za określenie struktury biologicznie ważnych kompleksów białek z kwasami nukleinowymi
• 1981 – Kenichi Fukui, Roald Hoffmann
• za teorie, rozwijane niezależnie od siebie, związane z przebiegiem reakcji chemicznych
• 1980 – Paul Berg, Walter Gilbert, Frederick Sanger
• za podstawowe badania biochemii kwasów nukleinowych ze szczególnym uwzględnieniem rekombinacji DNA
• za wkład związany z określeniem sekwencji zasad w kwasach nukleinowych
• 1979 – Herbert C. Brown, Georg Wittig
• 1978 – Peter D. Mitchell
• 1977 – Ilia Prigogine
• 1976 – William N. Lipscomb
• 1975 – John Warcup Cornforth, Vladimir Prelog
• 1974 – Paul J. Flory
• 1973 – Ernst Otto Fischer, Geoffrey Wilkinson
• za badania związków metaloorganicznych
• 1972 – Christian B. Anfinsen, Stanford Moore, William H. Stein
• 1971 – Gerhard Herzberg
• 1970 – Luis Federico Leloir
• 1969 – Derek H. R. Barton, Odd Hassel
• 1968 – Lars Onsager
• 1967 – Manfred Eigen, Ronald George Wreyford Norrish, George Porter
• 1966 – Robert S. Mulliken
• 1965 – Robert Burns Woodward
• 1964 – Dorothy Crowfoot Hodgkin
• za ustalenie budowy ważnych substancji biochemicznych (m.in. penicyliny i witaminy B₁₂)
• 1963 – Karl Ziegler, Giulio Natta
• za badania dotyczące polimerów i zastosowanie związków metaloorganicznych w polimeryzacji
• 1962 – Max Ferdinand Perutz, John Kendrew
• 1961 – Melvin Calvin
• 1960 – Willard Frank Libby
• za metodę C-14 określania wieku obiektów (datowanie radiowęglowe);
• 1959 – Jaroslav Heyrovsky
• 1958 – Frederick Sanger
• za badania struktury białek, w szczególności insuliny
• 1957 – Lord Alexander R. Todd
• 1956 – Sir Cyril Norman Hinshelwood, Nikołaj Siemionow
• 1955 – Vincent du Vigneaud
• 1954 – Linus Carl Pauling
• za prace nad wiązaniami chemicznymi i ich zastosowanie w wyjaśnieniu budowy związków kompleksowych
• 1953 – Hermann Staudinger
• za odkrycia w dziedzinie chemii supramolekularnej
• 1952 – Archer John Martin, Richard Laurence Synge
• 1951 – Edwin Mattison McMillan, Glenn Theodore Seaborg
• 1950 – Otto Diels, Kurt Alder
• 1949 – William Francis Giauque
• 1948 – Arne Wilhelm Kaurin Tiselius
• 1947 – Sir Robert Robinson
• 1946 – James Batcheller Sumner, John Howard Northrop, Wendell Meredith Stanley
• 1945 – Artturi Ilmari Virtanen
• 1944 – Otto Hahn
• za odkrycie zjawiska rozszczepienia jądra atomowego
• 1943 – George de Hevesy
• 1939 – Adolf Friedrich Johann Butenandt, Leopold Ružička
• 1938 – Richard Kuhn
• 1937 – Walter Norman Haworth, Paul Karrer
• 1936 – Petrus (Peter) Josephus Wilhelmus Debye
• 1935 – Frédéric Joliot, Irene Joliot-Curie
• 1934 – Harold Clayton Urey
• za odkrycie deuteru
• 1932 – Irving Langmuir
• 1931 – Carl Bosch, Friedrich Bergius
• 1930 – Hans Fischer
• 1929 – Arthur Harden, Hans Karl August Simon von Euler-Chelpin
• 1928 – Adolf Otto Reinhold Windaus
• 1927 – Heinrich Otto Wieland
• 1926 – Theodor Svedberg
• 1925 – Richard Adolf Zsigmondy
• 1923 – Fritz Pregl
• 1922 – Francis William Aston
• za odkrycie izotopów wielu pierwiastków niepromieniotwórczych
• 1921 – Frederick Soddy
• za wkład do chemii związków radioaktywnych, oraz badania pochodzenia i charakteru izotopów
• 1920 – Walther Hermann Nernst
• za prace w zakresie termochemii
• 1919 – nagrody nie przyznano
• 1918 – Fritz Haber
• za syntezę amoniaku z pierwiastków składowych: azotu i wodoru
• 1917 – nagrody nie przyznano
• 1916 – nagrody nie przyznano
• 1915 – Richard Martin Willstätter
• za badania barwników roślinnych, szczególnie chlorofilu
• 1914 – Theodore William Richards
• za dokładne określenie mas atomowych dużej liczby pierwiastków chemicznych
• 1913 – Alfred Werner
• za pracę nad wiązaniami atomów w cząsteczkach, które rzuciły nowe światło na wcześniejsze badania i otworzyły nowe pola badań naukowych, szczególnie w chemii nieorganicznej
• 1912 – Victor Grignard, Paul Sabatier
• za odkrycie tzw. związku Grignarda, który okazał się wielce pomocny w rozwoju chemii organicznej
• za metodę hydrogenacji związków organicznych w obecności subtelnie rozdrobnionych metali
• 1911 – Maria Skłodowska-Curie
• za wydzielenie czystego radu i uzyskanie radu w postaci krystalicznej
• 1910 – Otto Wallach
• za jego wkład do chemii organicznej i chemii przemysłowej przez pionierskie badania na polu związków alicyklicznych
• 1909 – Wilhelm Ostwald
• za pracę nad katalizą i warunkami równowagi chemicznej oraz szybkością reakcji chemicznych
• 1908 – Ernest Rutherford
• za badania rozpadu promieniotwórczego pierwiastków i właściwości chemicznych substancji promieniotwórczych
• 1907 – Eduard Buchner
• za badania biochemiczne i odkrycie układu bezkomórkowego
• 1906 – Henri Moissan
• za prace nad wyodrębnieniem fluoru pierwiastkowego oraz jego zaistnienie w służbie nauki dzięki piecowi elektrycznemu, który nosi jego imię
• 1905 – Johann Friedrich Wilhelm Adolf von Baeyer
• za badania barwników organicznych oraz związków hydroaromatycznych
• 1904 – Sir William Ramsay
• za odkrycie gazów szlachetnych w powietrzu oraz określenie ich miejsca w układzie okresowym pierwiastków
• 1903 – Svante August Arrhenius
• za teorię dysocjacji elektrolitycznej
• 1902 – Hermann Emil Fischer
• za syntezy związków z grupy cukrów i puryn
• 1901 – Jacobus Henricus van 't Hoff
• za odkrycie praw dynamiki chemicznej i ciśnienia osmotycznego